Het is 27 mei 2020 en we zitten in de laatste dagen van de eerste landelijke lockdown waarin het concertleven in Nederland volledig tot stilstand is gekomen. De wereldberoemde Grote Zaal van het Koninklijk Concertgebouw in Amsterdam is die middag helemaal leeg – op één slagwerker na. Op dat moment speelt Konstantyn Napolov, op slechts één minuscule gong (een Chinese operagong met een diameter van 13″ om precies te zijn) die in Wuhan is gemaakt, een stuk van de Nederlandse componist Christiaan Richter, getiteld ‘Droplets II’.

Een goed antwoord op de tijdgeest zou je zeggen – maar nee, volgens de componist hebben noch de titel van het stuk, noch de keuze voor een instrument van de plek waar het virus voor het eerst verscheen iets te maken met de huidige Covid19-tijden en berust dit alles op toeval. Het stuk Droplets II maakt zelfs deel uit van Richters cyclus ‘Droplets’, bestaande uit vier stukken voor slagwerk solo, die in 2017 voor Napolov werd gecomponeerd en door hem in première ging als onderdeel van de Gaudeamus Muziekweek in Utrecht.

Trailer